ГЭР БҮЛЭ СОО ХАРИЛСААН

1. Эрэ хүндэ эдеэнэй дээжэ аягалдаг. Гэртэ орохо, гарахадаа, эрэ хүниие урдаа табидаг.
2. Эрэшүүл гээшэ хэр угhаа ударидагша гэжэ мэдэрэгдэhэн, дээдэ шатын гэжэ шажан мүргэлдэшье байдаг.
3. Эсэгынгээ үhэ абажа болохогүй – нүгэл.
4. Худалаар бү уйла (бархира) – эхэ эсэгэш үхэхэ.
5. Хадам эсэгын нэрэ бэри нэрлэдэггүй байһан, хүндэлжэ аба гээд лэ нэрлэхэ.
6. Эхэ эсэгэеэ хүндэлөөгүй hаа, бурхандашье мүргэhэнэй үрэ туhа болохогүй гэжэ ойлго.
7. Аба эжын аша туhа харюулжа, бэедээ буян хуряа.
8. Бэри хүн хадамайнгаа хажууда хүл нюсэгэн байхаяа, эбһээлхэеэ, hэхэрхэеэ, үнэр гутуулхаяа сээрлэхэ ёһотой. Сээрлээгүй һаа, хүндэгүй болохо.
9. Бэри хүн хадам эсэгэ эхэтэеэ ама урилдан ярихаяа, үгэ хэлэхэеэ нарилха.
10. Бэриеэ шоо үзэхэ, муушалха хэрэггүй. Бэриин заяаша гомдохо. Тиимэhээ ойлгуулжа хөөрэлдэхэ.
11. Хүүгэдэй шэхэ арайш мушха, бү дайра – үхибүүнэй сахюусан шэхэндэ байрладаг. Тиимэhээ сахюусанииень гомодхоохош, сошоохош.

«АБЫН ҺУРГААЛ – АЛТАН, ЭЖЫН ҺУРГААЛ – ЭРДЭНИ» номhоо абтаба. Автор — Цыремжит Батоева, багшын ажалай ветеран, Ородой холбоото уласай габьяата багша.