Дэлхэйн бүхы арадууд элинсэг хулинсагһаа уламжалһан,

шажан мүргэлһөөшье дулдыдаһан зан заршам баримталдаг.

Тус ёһо гуримда сээрлэхэ, хоригдохо зүйлнүүд үсөөн бэшэ.

Тиихэдээ сээрлэхэ гээшэ тон ехэ хүмүүжүүлхы үүргэтэй
Гал гуламтаа хүндэлжэ, эдеэнэй дээжэ, тоһо, хүжэ үргэжэ,

галайнгаа эзэниие баярлуулжа ябахада һайн.

Эрэ хүн нюргаа үргэлбэл,
Хэшэгээ даажа ядаһанай тэмдэг.

Эхэнэр хүн нюргаа үргэлбэл, нүгэлөө даажа ядаһанай тэмдэг.

Яба! — гэжэ ташуур олдохо,
Бай! — гэжэ шүдэр олдохо.

Хүйтэндэ хүлдэшэнгүй,
Халуунда хаташангүй яба.

Гэрэй үүдэнэй богоһо дээрэ һуужа болохогүй,
Хани нүхэрэйнгөө үүдэ хаана гээшэш.
Нүхэртэй, һамгатай болохогүйе зүгнэнэ.

Гэрэй богоһын хоёр тээһээ бү мэндэшэлсэ, бү хөөрэлдэ, бү шиидхэ. Муу хэлэ аман болохо, хэрэлдэхэ.

Богоһын досооһоо газаашань хүндэ юумэ бү үгэ, бү һарбай.
Гарза гаралга болохые зүгнэнэ.

Үүдээр шагаагаад угаадһа, уһа бү сасагты — һайн юумэн орохоёо байгаа һаа, болёод, муу юумэн гэртэ орохо.

Гэртэ хүнэй орожо ерэхэдэ, һуужа байбал, заалһаа мэндэшэлэн бодохо ёһотой. Энэ хүниие хүндэлһэнэй тэмдэг.

Бурхан тахил руу, хүн руу һүхэ хутага, шүбгэ, хайша мэтые эреэрынь, үзүүрээрынь табижа болохогүй. Хорюултай.

Гуталаа тайлаад, хоншоороорынь хана руу харуулаад табихагүй — урагшагүйдэхэ.

Гэртээ хубсаһаяа тайлаһан газартаа тайлдаһан тээшэнь хаяад орхихогүй, зүб мүрөөр эбхээд, эмхилээд орхихо. Хэрэгүүд булта зүб гуримаар бүтэхэ.

Хоёр ондоо али үрөөһэ үрөөһэн оймһо гэртэ байлгабал муу. Хуби заяанда муу. Наһандаа үрөөлэ, гансаардуу ябаха.

Шагта тобшоёо һэлгүүлжэ шагталбал, ойро дүтын хүндэ мэхэлүүлхэш.

Шинии нүхэр сула, мэнэл шагтаяа һөөлжүүлжэ шагталдаг һаа, эрьюу төөрюу, ябууд хүн гээшэ.

Саһан болоһон, муухай болоһон хубсаһатай хүнэй хубсаһа хунар шүүр, хамуураар арилгажа болохогүй. Наһанайнь хуби заяа, зол жаргал үгы хэнэ гээшэ.